Yetersiz Bakiye

“Yetersiz Bakiye”. Bu sesten nefret ediyorum. Ne olmuş yani İstanbul Kartımı yükleme yapmadan 15 gündür cebimde gezdiriyorsam. Her otobüse bindiğimde bu soğuk aynı zamanda alaycı tona sahip iğrenç sesle muhatap olmak zorunda mıyım? Hem yıllardır İETT ile aramızda geliştirdiğimiz hukuka ne oldu. Kaç sefer aylık abonman alıp, bir sefer bile basmadan ayı geçirdiğimi bu aptal makine bilmiyor da İETT’dekiler bilmiyor mu? Askerde babama “bana göndereceğin paradan kıs aylık akbilimi doldur, İstanbul beni unutmasın baba “ demişliğimin ve babamın ettiği küfürlerinde mi hiç hatırı yok. İki lira yirmi altı kuruş için rezil oldum otobüstekilere. Oysaki orta kapıya dikilip, Tutunamayanlar’ın herhangi bir sayfasını açıp kısa süre sonra hımlayarak kahkaha atarak yer yer şaşırma numarası yaparak kitap okuyan kültürlü bir genç olduğumu herkese gösterecektim. 12 yıldır bu görevi şerefle ifa ediyorum. Tutunamayanları asla okumadım. Çünkü biliyorum ki Oğuz Atay bu kitabı Belediye otobüslerinin mütemmim cüzü olsun diye yazdı.

Keşke dün ekmek ve sigara almak için girdiğim büfede yükleme yaptırsaydım. Rahmet Tekel’in sahibi olması komik değilmiş gibi iki liralık yükleme yapar mısın lafını duyar duymaz gülmeye başlamıştı. “abi ilk bastığında iki lira yirmi altı kuruş basar, aktarman var mı yolda kalma “. Hizmet sektöründe iş yapan biri için fazla kaba ve kötü espri anlayışına sahipti. Ona büfelerde on beş liradan fazla alışveriş yapmadığımı söylemedim. Bir kutu Camel Box, bir ekmek, bir yumurta bir tatsız sakız ve iki liralık yükleme. On beş kuruşu da arttırıyordum. Küfür edip de dayak yememek için kartı alıp koşarak uzaklaşmıştım. O gün başka bir büfeye girmeye gücüm kalmamıştı. Çaresiz aç kalacaktım. Aç kalmak mesele değildi de, evdeki zula sigaramdan bir paket daha eksiltmek rahatsız etmişti. Geriye 377 paket Camel’ım kalmıştı. Çıkacağını adım gibi bildiğim 3. Dünya savaşına hazırlıksız yakalanmamak için 47 paket sigara, 43 paket yarım kiloluk tiryaki çayı, 424 paket çeşitli makarna (çoğu elbet çubuk ve burgu makarna olacaktı ) ve iki canlı tavuğa ihtiyacım vardı. Bu ay maaşı alır almaz tüm eksikliklerimi tamamlamalıyım. İnşallah Harun Tara ben maaşımı almadan Mali uçaklarını ABD semalarında dalgalandırmaz.

Acaba kimden İstanbul kartını istesem. Bir buçuk kişilik koltuğa serilmiş elindeki Cumhuriyet Gazetesini okurken suratı Beypazarı Turşusu küpüne dönen Atatürk rozetli amcayı geçelim. Hem bu muşmula suratıyla tersler hem de zaten 65 yaş kartı vardır. Cumhuriyet okuyan bütün erkekler 65 yaş üstüdür. Hay Allah nereden aklıma geldi bu söz şimdi. Nasılda kasılıyor okurken. Ceketindeki Atatürk rozetini nasılda okşuyor gururla. Şeytan diyor git yanına, ne olacak bu memleketin hali sorusunu yönelt saatlerce saçmalamasını dinle. Başka zamana inşallah şu an hiç uğraşamam.

Cama kafasını dayayıp uyuyan şu hanım abladan rica etsem. Üstündeki kıyafetlerden çay dağıttığı firmadaki beyaz yakalı kadınların,  olmayan ya da modası geçmiş kıyafetleri aldığı belli. Zavallı kadın nasılda sıkıntılı görünüyor. Yaşı genç olmasına rağmen çökmüş, hayattan bezmiş. Kesin kocası kumarbaz serserinin teki. Ah evlenirken annesinin uyarılarını dinlese böyle mi olurdu. Sevgisinden gözü hiçbir şey görmüyordu. Kocası olacak hıyar da ilk başlarda nasıl kibardı. Ona sürekli dünyadaki en özel kadın olduğunu hissediyordu. Hafta sonları taksisiyle çıkıyor, hafta içi de sahibi olduğu Tüp bayisinde elemanlarına telsizle gelen siparişleri bildiriyordu. Tek bir zaafı vardı o da kumar, onu da önemsemişti. Ne vardı ki hem ayda otuz bin lira geliri olan bir adam hafta da bir 500 liralık kumar oynuyorsa. Kumara gittiği günlerden birinde arkadaşının ısrarlarına dayanamayıp daha kaliteli bir mekâna gidip kumar oynamıştı. O gece barbutta altmış beş yüz dolar kazanmış üstelik hayat kadınıyla geçirmişti. Hayat kadınlarına orospu denilmeyen bir çağdaydık.  

 Bir sonraki hafta taksi plakasını ve tüp bayiliğini bırakmış üstüne bir buçuk milyon dolarlık bir senet imzalamak zorunda kalmıştı. Hayat bir kez tepetaklak olmaya görsün durdurabilene aşk olsun. Sevdiği adam gitmiş yerine “herif “ gelmişti artık. Eldeki avuçtaki her şeye icra gelmiş, mahalleden taşınmış çaya kattığı karbonatların organik olmasıyla övünen Cemilin mekânının en büyük ticari işletme olduğu Velibaba’ya taşınmıştı. Her gün kahveye gider, karısının maaşıyla ödeyeceği çaylardan peşi sıra içer önüne serdiği kumar kuponlarıyla Goldbach Kestirimini çözmeye çalışırdı.

Bu kadından İstanbul kart istemeliyim. Hayatında uzun zamandır bir erkeği azarlamamış bana “eşek kadar adamsın milletten kart istemeye utanmıyor musun” derse keyfi yerine gelir belki.

Ben bindikten hemen sonra otobüse binen silim takımlarıyla çok mutlu olduğu her halinden belli olan şu plaza kuşundan mı istesem acaba. Garibim nasılda korkuyor şu pahalı takımının başına bir iş gelmesinden. Pezevenk herif nasılda havalı.

Bindiğimden bu yana çaktırmadan bana bakan tecavüzcü tipli şu adamdan mı istesem. Aman kalsın. Vereceği İstanbul kartta kim bilir kaç kişinin ahı vardır. Böylelerini niçin sokağa çıkartırlar ki. Tipine bakan ırsız, arsız namussuz bir adam olduğunu anlıyor. Ulan şu otobüse binen en normal kişi ben miyim be.  Arkalardan biri sürekli bana bakıyor. Birine benzetti herhalde. Gidip ondan isteyeyim, bu bahane ile birine mi benzettin biraaader cümlesini gevşek gevşek sarf edebilirim.

-Yolculardan isteyecek misin, yoksa inecek misin birader.

-Efendim bana bir şey mi dediniz.

-Akbil diyorum, hani senin basamadığın. Yetersiz bakiye uyarısını bütün otobüstekiler duydu. Bekliyorsun iki dakikadır, seni bekleyeceğim ya bas ya in.

-Ben basmayacağım mı dedim?

-Birader bir de basma istersen. Alıştım zaten başkasının öğrenci kartını kullanan mı dersin, param yok sonra bassam olur mu diyen mi dersin, AKBİL basmamak için otobüse ortadan binen mi dersin. Geçen gün ellili yaşlarında bir adam utanmadan kızının AKBİL’i ile bindi. Hem o görüm gibi tipiyle kız çocuğu hem de ilkokul 5’e gidiyor pezevenk.

-Artık ilk okul beş yok dördüncü sınıftan sonra ortaokul başlıyor.

-Neyse ne. Uzatma da şu AKBİL’i bas artık.

-Basmazsam ne olur?

-Geçen gün orta kapıdan binen piç kurularına yaptığımı yaparım. Seni Velibaba karakoluna çektirir, Hüseyin’le ağzına sıçarım.

-Çocukları karakola mı götürdün?

-Evet ya, Yeni Sahrada bindi itoğlu itler. Maltepe köprüsüne kadar seslendim durdum arka kapıdan binen 4 öğrenci AKBİL’lerini göndersinler. Yok göndermiyorlar, Gülsuyu’nda bir kaptırdım sol şeride  doğru Velibaba.

-Manyak mısın Maltepe nere Velibaba nere?

-Bir keresinde Üsküdar çocuk şubeye götürmüştüm de oradaki polislerden biri “senin ananı sikim orospu çocuğu başka işin mi yok” demişti.

-İyi demiş aslında

-Ne dedin lan sen.

-Vay hayvan diyorum.

-Öyle ya, ben görevimi yapıyorum, Allahtan Hüseyin köylümdür, babamla babası arkadaştı. Kırmaz beni Hüseyin hak edene sopa atmaya da bayılır.

-Ne oldu çocuklara.

-Ne olacak çocukları akşama kadar nezarethanede tuttu, mesaim bittiğinde ben de gittim bir güzel dövdük piçleri.

-Vay orospu çocukları

-Orospu çocukları tabi. Bir de utanmadan anneleri gelmiş karakola. Hüseyin kadınlara, iki şikayetçi bulur çocuklarınız hırsızlık yaptığını tutanağa geçirtir hapse yollarım çocukları kafamı kızdırmayın. Sizin veremediğiniz terbiyeyi ben verip yollayacağım meraklısı değilim piçlerinizin demiş ve kadınları sepetlemiş.

-Kimse karşı çıkmadı mı otobüstekilerden?

-Çıkmaz olur mu, şikâyet etmişler beni İETT’ye. Bu millete yaranamazsın, ulan ben sizin hakkınızı koruyorum kimi şikâyet ediyorsunuz. Allahtan emekliliğime bir yıl kaldı da kurumdakiler benimle uğraşamıyor.

-Abi senin gibi insanların kıymetini bilmiyor, koyun bu millet.

-Sorma kardeşim.

-Abi be seni çok sevdim. Telefonumu yazıyorum Hüseyin Abiyi al da bir akşam bana gel. Balkonda mangal yapar bir şeyler içeriz olmaz mı?

-Vallaha süper olur. Ben de çok sıkılıyorum akşam karının dırdırından.

-İyi bak muhakkak ara bekliyorum abi.

-Tamam tamam geliriz dedik ya.

O sırada otobüsün arkalarından bir bağırtı koptu:

Kaptan ilerle artık, sikeceğim muhabbetinizi.

Tamam kardeşim tamam gidiyoruz. Hadi sen de içeridekilere sor. Görüyorsun milletin horozluğu gariban şoförlere.

Bunu balkonda zehirleyip denize atmalı. Deniz kirlenecek ama ne yapalım.

AKBİL lazım.  Şu muşmula suratlı nursuz herife sorayım bari. 200 lira uzattığımı görünce siniri bozulacak ama olsun. Sayemde hayra gireceğini nereden bilsin. AKBİL’imi başkasına bastırdığım zaman sağ cebimdeki 200 lirayı uzatır başka param yok kusura bakma der, helallik alır devam ederim. 88 kez bu işlemi gerçekleştirdiğimde karşıma çıkan ilk garibana 200 lirayı zorla verir, AKBİL’lerini kullandığım insanların hayrına olsun diyerek dua ederim. İnsanları zorla Cennete sokma idealim var ne yapayım?

-Fazla Akbiliniz var mı?

- Var tabi olmaz olur mu buyurun.

Vay be adamın AKBİL’inde beşyüz seksen sekiz lira seksen beş kuruş varmış. Kimden çaldı acaba pezevenk herif.

- Teşekkür ederim. Alır mısınız kusura bakmayın bozuğum yok.

- Mühim değil birader paraya gerek yok.

- Hakkınızı helal edin lütfen, gerçekten bozuğum yok.

- Mühim değil dedim ya birader.

- Ama helal edin hakkınızı ne olur.

- Helal olsun helal olsun.

- Allah razı olsun.

- Eyvallah.

Sayemde ilk defa Allah adını ağzını aldı. Ulan Osman bu adam cennete girer de sen giremezsen çok ilginç olur ha. Kaldı on yedi kişi.