gerdanımda gergedan

gül utanırdı sen gülünce,
öykünü yazardı mustafa kutlu acele acele,
tahrir olurdu ayak bastığın her meydan,
üsküdar türkünü söylerdi gidişlerinin,
mani olurdu sebepsiz korkularım.
düşten bile güzel ellerine dokunmama.
ellerin yarım kalmış yunus şiiri.

yorgunum artık nefes alırken bile,
arkamdan teneke bağlıyor mahallemin çocukları,
zarife zarafet katan sen yoksun,
artık hiç bir şeyin tadı yok çayın bile,
ruhum azrail'i bekler pencere önlerinde.


üsküdar-çay